Tekst: Nina Arends
We zitten op een dinsdagavond aan de houten tafel bij Marjan. Zij drinkt koffie en ik thee. We trappen ons gesprek af met haar paspoort gegevens, de basis. Daarna duiken we gelijk de diepte in, wie is Marjan, waar komt ze vandaan en wat drijft haar?
Paspoortgegevens
Voornaam: Marjan
Achternaam: Van Munster
Geboortedatum: 11 april 1967
Geboorteplaats: Nijmegen
Als kandidaat voor de gemeenteraad in Arnhem, maar geboren in Nijmegen. Dat valt gelijk op. Marjan groeit op in Nijmegen in een gezin met vier kinderen. Marjan’s moeder zorgt voor het gezin en het huishouden. Toen ze trouwde met Marjan’s vader moest ze stoppen met werken. Dat hoorde in die tijd. Marjan’s vader was werkzaam bij een van de voorlopers van de FNV, een echte vakbondsman dus. Als Marjan vijf jaar is, krijgt haar vader een ernstig auto-ongeluk. Hij is daarna 100% arbeidsongeschikt. Er werd thuis veel gesproken over politiek en de strijd voor een fatsoenlijk bestaan voor iedereen. Mijn ouders waren ook maatschappelijk betrokken en bestuurlijk actief.
Marjan gaat op haar 18e het huis uit, verhuist naar Enschede en start aan de Universiteit Twente haar studie Bestuurskunde. De eerste generatie in haar familie die studeert. Haar ouders zijn trots, zij hebben dit altijd gewenst voor hun kinderen.
Na zes weken op de universiteit in Enschede wordt Marjan gevraagd alle ouders toe te spreken als zij op op de Universiteit van Twente mogen komen om van hun kinderen te horen hoe het studentenleven er op de campus uit ziet. Waarom Marjan wordt gevraagd? Dat heeft ze zich nog wel eens afgevraagd, maar later blijkt dat dit fenomeen zich in haar leven vaker voor doet. Terwijl zij de ouders toespreekt staat een clubje medestudenten, al actief bij de Raad voor de Campusvoorzieningen toe te kijken. En na die bijeenkomst wordt Marjan gelijk gevraagd ook actief te worden. Zo werd zij daar raadslid en later portefeuillehouder Financiën in het Campusbestuur. Van het een komt het ander, en natuurlijk op 1 mei, wordt Marjan in 1987 lid van de PvdA en actief in de afdeling Enschede. Tekenend voor haar leven zijn de vele bestuursfuncties die zij bekleed. Meestal als voorzitter zoals bij haar sportclubs in de wedstrijdcommissie, bij de Stichting Wijkbelangen Angerenstein, de Lion’s Club, als penningmeester bij het Jeugdfonds Sport & Cultuur Gelderland en natuurlijk als voorzitter van het gewest PvdA Gelderland.
Hoe komt dat toch, vraag ik aan Marjan als ze vertelt elke keer weer voor besturen te worden gevraagd. Ze kijkt omhoog en denkt na: “Omdat ik een sterk ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid heb en mijn menig wel durf te geven denk ik. En ik ben niet zo snel onder de indruk.” Marjan’s vader zei altijd: “Zorg dat je met iedereen kan praten, of diegene nu de directeur is of de schoonmaker.” En dat heeft Marjan ter harte genomen, ze is niet zo snel onder de indruk. We zijn immers allemaal mensen.
“Zorg dat je met iedereen kan praten, of diegene nu de directeur is of de schoonmaker.”
Haar mening geven komt ook terug als het gaat om haar dochter. Voor haar gezin is Marjan elf jaar geleden in Arnhem terecht gekomen. Ze heeft twee prachtige dochters. Een van hen heeft autisme en dyslexie. Ze maakte kennis met het passend onderwijs en het speciaal onderwijs, met Jeugdzorg, het sociale wijkteam en de bureaucratische beperkingen. En daar kan nog veel verbeterd worden. Ze houdt anderen graag een spiegel voor. Dat is natuurlijk ook logisch. Marjan heeft een praktijk voor coaching. Zij kijkt naar drijfveren en talenten, de sterke punten van de mensen. Coachen is voor haar: uitdagen en ondersteunen. Ze prijst zichzelf gelukkig dat zij voor haar dochter op kan komen en de financiële middelen heeft om haar extra te ondersteunen maar beseft ook dat veel ouders dat niet kunnen.
En dat brengt ons bij de reden voor Marjan om zich in te zetten in de lokale politiek. Vooral de kansenongelijkheid raakt haar. Het maakt in Nederland echt uit waar je geboren bent. Zelf is zij de eerste generatie in haar familie die studeerde. Nu ziet ze een generatie opgroeien die het voor het eerst mogelijk minder goed hebben dan hun ouders zonder dat ze daar zelf iets aan kunnen doen. Een generatie waarin de kloof tussen arm en rijk steeds groter wordt met voor een hele grote groep een torenhoge studieschuld en woningnood. Marjan wil strijden tegen sociale onrechtvaardigheid en voor gelijke kansen.
Anderhalf uur lang heb ik naar Marjan haar verhaal mogen luisteren. We hebben teveel besproken om alles in dit artikel te vatten. Soms was ik verbaasd, soms verwonderd en eigenlijk de hele tijd geïnspireerd. Marjan is no-nonsense, integer, trots en vooral heel begaan met de mensen om haar heen. Een vrouw als Marjan kan je vertrouwen en dat kan de Arnhemse politiek wel gebruiken.
Marjan van Munster
